FIZJOLOGIA WYSIŁKU

Pobudzenie mięśni do pracy jest procesem fizjologicznym, który obejmuje wiele skomplikowanych mechanizmów i układów. W przypadku podejmowania zaplanowanej aktywności fizycznej np. trening EMS, który odbywa się na skutek, zależnej od naszej woli reakcji, skurcz mięśnia rozpoczyna się w korze ruchowej mózgu i odbywa się przy pomocy rdzenia kręgowego. Pobudzony zostaje układ kostny, który jest miejscem przyczepu mięśni, ośrodkowy układ nerwowy (OUN), przekazywany impuls stymuluje jednostki motoryczne, oraz pobudza wszystkie organy i tkanki w celu dostarczenia tlenu i substratów energetycznych, aby utrzymać wewnętrzną homeostazę organizmu. Jednakże cały główny mechanizm, odbywa się w przestrzeni molekularnej sarkomerów. Sarkomery to jednostki funkcjonalne włókien mięśniowych, które tworzone są przez białkowe filamenty:

  • Miozynowe ( filamenty grube )
               
  • Aktynowe ( filamenty cienkie )

Skurcz mięśnia to wzajemne przesuwanie się filamentów miozynowych i aktynowych względem siebie. W całym procesie kluczowym zjawiskiem jest zmiana stężenie wapnia Ca2+, który łączy się ze specyficznymi białkami tj. tropomiozyną i troponiną. Ostatecznie cały skoordynowany mechanizm dąży do wytworzenia cząsteczki ATP, która jest nośnikiem energii. Cząsteczka ATP zbudowana jest z adeniny, rybozy i trzech reszt fosforanowych, pomiędzy którymi znajdują się dwa wysokoenergetyczne wiązania. Ich rozerwanie prowadzi do uwolnienia energii, która jest potrzebna do wykonania ruchu, ale nie tylko. Jest niezbędna do transportu składników i jonów przez błony komórkowe oraz umożliwia inicjowanie procesów tworzenia nowych związków chemicznych.

Biorąc pod uwagę kwestie metaboliczne, morfologiczne oraz właściwości kurczące możemy wyróżnić dwa typu włókien mięśniowych :

  1. Włókna wolnokurczliwe typu I (slow-twitch – ST ) –przemiany tlenowe ( utlenianie glukozy i lipidów ). Barwa włókien jest czerwona, która wskazuje na wysoką           zawartość białek transportujących tlen.
               
  2. Włókna szybkokurczliwe typu 2 (fast-twitch – FT ), które dzielą się na:

  3. Typ IIA – przemiany tlenowe i beztlenowe ( glikoliza beztlenowa ), kolor pośredni pomiędzy białym, a czerwonym
               
  4. Typ IIX – przemiany zazwyczaj beztlenowe, katalizowane przez kinazę kreatynową. Barwa włókien jest biała.

Budowa mięśnia i zawartość poszczególnych włókien mięśniowych jest uwarunkowana genetycznie. Podczas wykonywanego treningu np. siłowego można doprowadzić do przekształcenia i zmian włókien na typ IIX, natomiast w sportach wytrzymałościowych na typ I. Enzym – ATPaza miozynowa, która stymuluje pracę mięśni również podczas treningu EMS na Mokotowie, jest zdecydowanie aktywniejszy we włóknach typu II. Badania naukowe dostarczają nam informacji, iż trenując siłowo na małym obciążeniu doprowadzamy do wzrostu włókien mięśniowych typu I, natomiast na dużych, istotnie zwiększa się zawartość włókien mięśniowych typu II. Druga strona medalu jest taka, że oba treningi doprowadzają do hipertrofii mięśniowej, która definiowana jest, jako rozrost komórek mięśniowych, czyli miocytów.

KOMÓRKI SATELITARNE I ICH ROLA W REGENERACJI PO TRENINGU EMS

Efektem każdego treningu EMS, jest uszkodzenie włókien mięśniowych, które należy odpowiednio zregenerować, aby uniknąć niepotrzebnych kontuzji. W tym celu warto zadbać, o odpowiedni posiłek potreningowy, o którym możesz więcej przeczytać tutaj, a także o cykl dobowy, podczas którego zachodzą wszystkie niezbędne mechanizmy regeneracyjne mięśni. Jak to wygląda na poziomie komórkowym ?

W regeneracji mięśni główną rolę odgrywają komórki satelitarne (SC), które są komórkami macierzystymi mięśni szkieletowych. Ich zadaniem jest efektywne tworzenie nowych włókien mięśniowych, poprzez integrację sygnałów środowiskowych w uszkodzonej tkance. Ich wyjście ze stanu spoczynku rozpoczyna tworzenie mioblastów, które przechodzą w miocyty, dalej się łącząc i naprawiając uszkodzony mięsień.


Jesteś zainteresowany treningiem EMS? Działamy w następujących miejscowościach: