Rozwijająca się na przestrzeni czasu niepełnosprawność, jak wynika z badań naukowych, jest wynikiem bagatelizowania bólu zlokalizowanego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Wraz z wiekiem i pogłębiającą się atrofią mięśniową wśród osób, u których ruch nie występuje regularnie, problemy przybierają na sile i powodują dyskomfort, który utrudnia prawidłowe funkcjonowanie. Aby zrozumieć całą etiologię patologicznych zmian w obrębie kręgosłupa, niezbędne jest zapoznanie się z jego budową anatomiczną oraz pełnionymi funkcjami.
BUDOWA KRĘGOSŁUPA
Kręgosłup przybiera formę osi, który rozpoczyna się u podstawy czaszki i biegnie do dolnego końca tułowia. W jego skład wchodzi: kręgosłup właściwy, który jest sumą kostnych kręgów połączonych krążkami i stawami międzykręgowymi. Stabilizację zapewnia system więzadeł i torebek stawowych. Funkcję dynamiczną i statyczną zapewnia aparat różnych grup mięśniowych, przyłączonych do aparatu kostnego.
Przewodnictwo nerwowe odbywa się za pomocą układu nerwowego: rdzenia oraz korzeni nerwowych, które biegną w kanale kręgowym. Kręgosłup przybiera naturalne krzywizny; lordozę i kifozę, które wraz z dyskami pełnią funkcję amortyzacyjną. Są szczególnie ważne podczas uprawiania aktywności fizycznej np. biegania, chodzenia, skakania, treningu EMS.
Odcinek lędźwiowy składa się z 5 kręgów, które łączą się z kością krzyżową, skierowaną wierzchołkiem ku dołowi pod kątem 120-170 stopni i odpowiadają za utrzymanie kręgosłupa wraz z mięśniami brzucha, grzbietu oraz biodorowo-lędźwiowymi. Odpowiednie ich napięcie, przyczynia się do zachowania prawidłowego wzorca ruchowego, jednakże może to zostać zaburzone na skutek nieprawidłowego stylu życia. Przeciążenie któregokolwiek z tych odcinków, będzie skutkowało powstaniem bólu, który przy podjęciu odpowiedniego leczenia może być odwracalny.
W prewencji występującej już dysfunkcji w aparacie ruchu najważniejszą kwestią jest wzmocnienie mięśni, które pełnią funkcję stabilizacyjną kręgosłupa. Spośród dostępnych metaanaliz wynika, iż dobrym rozwiązaniem jest rozpoczęcie praktyki jogi, pilatesu, treningu oporowego i ćwiczeń aerobowych. Skuteczność treningu w porównaniu do terapii ciepłem, zimnem, masażu oraz ultradźwięku jest zdecydowanie większa. Umiarkowane ćwiczenia, odbywające się z częstotliwością 3-4 razy w tygodniu, po 20-30 min wywierały największy wpływ na łagodzenie bólu oraz dyskomfortu. Zasada co do skuteczności tych jednostek sprowadza się do poprawy deficytów nerwowo-mięśniowych i ich wzmocnieniu.
W przypadku treningu EMS dochodzi do bezpośredniego wzmocnienia mięśni głębokich, a więc tych odpowiedzialnych za koordynację i stabilizację. Szerokie zainteresowanie tym rodzajem treningu występuje zwłaszcza wśród osób, które prowadzą siedzący tryb życia. Nic w tym dziwnego, ponieważ jest to grupa, która jest najmocniej narażona na kontuzjowanie, ze względu na osłabienie aparatu ruchu, co wynika z przybierania nieprawidłowej pozycji w ciągu całego dnia. Jednorazowy trening siłowy EMS będzie stymulował ich wszystkie główne partie mięśniowe do pracy, jednocześnie je wzmacniając. Ponadto uzupełnienie swojej codziennej aktywności w ćwiczenia w studio in time EMS Warszawa, wyeliminuje ból, wzmocni core, oraz zwiększy siłę i wytrzymałość mięśniową. Potwierdzeniem powyższych zdań są przeprowadzone badania naukowe oraz opinie stałych klientów studio in.Time EMS Kraków, którzy dzięki ćwiczeniom sprawnie powrócili do formy. Warte podkreślenia jest również to, iż osoby cierpiące na dyskopatie bądź rwę kulszową nie są z tego powodu eliminowane z zajęć.
Jesteś zainteresowany treningiem EMS? Działamy w następujących miejscowościach:
Copyright © 2023 Studio In.Time
